backround

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Κατασκευές εμπνευσμένες από παραμύθια: "Η βροχερή μέρα"

Αν και τις τελευταίες μέρες δεν βρέχει εδώ που μένω, είχα στο μυαλό μου αυτήν την κατασκευή από την τελευταία φορά που έβρεξε!
Όταν δε ανακάλυψα ένα παραμύθι που αγαπώ πάρα πολύ στο Youtube τότε αποφάσισα ότι αυτά τα δύο θα συνδυαστούν!

Το παραμύθι είναι στα Αγγλικά, ο τίτλος του είναι "The rainy day" και έχει γραφτεί από τις Anna Milbourne και Sarah Gill.
Εγώ πήρα το βίντεο και το έφτιαξα σε εικόνες που θα σας δώσω μαζί με την ελληνική μετάφραση κάτω από κάθε εικόνα. Θα σας βάλω όμως και το βίντεο για να μην υπάρχει κάποιο πρόβλημα σχετικά με το που πήρα τις εικόνες.
Ας ξεκινήσουμε!

Ορίστε το βίντεο:



Και πάμε στις κάρτες. Για να αποθηκεύσετε τις εικόνες ανοίξτε την καθεμία ξεχωριστά σε νέο παράθυρο για να τις έχετε σε μεγαλύτερο μέγεθος απ' ότι φαίνονται στην ανάρτηση.

"Η βροχερή μέρα

Μεγάλα, μαύρα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο.
Φαίνεται ότι θα είναι μια βροχερή μέρα.



Έχετε αναρωτηθεί ποτέ από τι φτιάχνονται τα σύννεφα;
Κάποιες φορές φαίνονται λες και μπορείς να τα αγκαλιάσεις!
Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από ανάλαφρη ομίχλη.
Τα σύννεφα είναι φτιαγμένα από μικρές, μικροσκοπικές σταγόνες νερού.



Μέσα στα σύννεφα οι σταγόνες νερού γίνονται όλο και μεγαλύτερες.
Μετά από λίγο γίνονται τόσο μεγάλες και τόσο βαριές που πέφτουν από τον ουρανό
και αρχίζει να βρέχει!



Η βροχή πέφτει απαλά στην αρχή.
Τα πουλιά κουλουριάζονται στα δέντρα για να κρατήσουν τα φτερά τους στεγνά.
Άλλα ζωάκια χοροπηδούν και έρπονται και σέρνονται μακριά για να κρυφτούν.



Τότε μεμιάς η βροχή πέφτει δυνατά!
Η βροχή κάνει λακκούβες στο χώμα.
Σπλις, σπλάς!



Στα σαλιγκάρια τους αρέσει να είναι έξω στην βροχή.
Στα σκουληκάκια τους αρέσει να βρέχονται.
Οι βάτραχοι βγαίνουν έξω χοροπηδούν τριγύρω και πηδούν στις λακκούβες από νερό!



Στα φυτά αρέσει η βροχή επίσης.
Η βροχή απορροφάται μέσα στο έδαφος. Τα διψασμένα φυτά την ρουφάνε μέσα από τις ρίζες τους!



Ο ήλιος ξεπροβάλλει πίσω από τα σύννεφα και λάμπει μέσα από την βροχή που πέφτει!
Ένα όμορφο ουράνιο τόξο εμφανίζεται στον ουρανό!
κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, γαλάζιο, μπλε, μοβ



Καθώς σταματά η βροχή, το ουράνιο τόξο χάνεται σιγά σιγά.
Τα σύννεφα πλέουν μακριά στον ουρανό.
Πλατς, πλατς!
Το χώμα μετατράπηκε σε μαλακή λάσπη!



Χιλιάδες μικρούλες σταγόνες νερού γυαλίζουν στο χορτάρι
και μικρά πουλάκια κάνουν μπάνιο στις λακκούβες με το νερό!
Η ζεστή λιακάδα στεγνώνει την βροχή.
Σιγά, σιγά οι λακκούβες με νερό γίνονται μικρότερες και μικρότερες μέχρι που χάνονται.



 Φαίνεται ότι θα είναι ένα ηλιόλουστο απόγευμα!"


Αυτή είναι η όμορφη ιστορία μας και μας δίνει πολλές αφορμές για συζήτηση σχετικά με τον καιρό, τα σύννεφα, το ουράνιο τόξο, τον κύκλο του νερού, τα ζώα στην φθινοπωρινή φύση.

Εγώ θα σας παρουσιάσω μια κατασκευή σχετικά με τις γαλότσες και τις λακκούβες νερού!

 Είναι μια πολύ εύκολη και όμορφη κατασκευή που συνδυάζει πολλές τεχνικές μαζί και είναι ιδανική και για μικρότερα παιδιά!
Αρχικά δίνουμε στα παιδιά τις γαλότσες να τις ζωγραφίσουν με μαρκαδόρους όπως θέλουν.




Στην συνέχεια σε ένα χαρτί κανσόν γκρι χρώματος αρχίζουμε να κάνουμε σύννεφα με τυπώματα από σφουγγάρι βουτηγμένο σε νερομπογιές. Εμείς χρησιμοποιήσαμε μπλε χρώμα και από πάνω γκρι με λίγο μαύρο.




Στην συνέχεια κάνουμε με την ίδια τεχνική μια μικρή λιμνούλα από νερά στο κάτω μέρος του χαρτονιού και κολλάμε τις γαλότσες.



Με το σφουγγάρι κάνουμε λίγα τυπώματα με μπλε πάνω στις γαλότσες για να φαίνονται βρεγμένες.
Μετά παίρνουμε μια οδοντόβουρτσα, την περνάμε πάνω από την μπλε νερομπογιά και με το δάχτυλό μας την τινάζουμε πάνω στις γαλότσες για να φαίνεται ότι πιτσιλάνε νερά!
Συνεχίζουμε παίρνοντας ένα πινέλο και βουτώντας το πάλι στην μπλε νερομπογιά κάνουμε λίγες πιτσιλιές γύρω από τις γαλότσες για ακόμα περισσότερη ένταση.



Και ορίστε το τελικό μας αποτέλεσμα!


Καλά πιτσιλίσματα!


Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Σκιουράκι κολλάζ με φύλλα!

Γενικά δεν έχω δει πολλές ωραίες κατασκευές για αυτό το γλυκό ζωάκι! Οπότε όταν είδα αυτή την υπέροχη κατασκευή την λάτρεψα!


Είναι από το Dutch kids crafts.com . 
Τα παιδιά ζωγραφίζουν το σκιουράκι και στην ουρά του κολλάνε μπαλάκια γκοφρέ. Τελειώνουν κολλώντας φύλλα που έχουν μαζέψει!





Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

Διάβασα χθες την ανάρτηση της Μυρτώς (δείτε την εδώ ) σχετικά με την πρόσληψη νηπιαγωγών με διαφορετικό τρόπο και χωρίς να είναι ξεκάθαρα τα κριτήρια.

Δεν είμαι νηπιαγωγός, είμαι βρεφονηπιοκόμος και πρέπει να πω ότι οι αλλαγές αυτές γίνονται σε όλες τις ειδικότητες τα τελευταία 2-3 χρόνια.

Όταν εγώ έκανα χαρτιά για μια προκήρυξη πριν 3 χρόνια τα πιο πολλά μόρια τα έπαιρνε η ανεργία, αμέσως μετά τα ανήλικα τέκνα, πολύτεκνα κλπ και ακολουθούσαν με ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ μόρια ο ο βαθμός πτυχίου και η προϋπηρεσία.
Και δεν ήταν μόνο η δική μου ειδικότητα αλλά παντού έτσι είναι οι προκηρύξεις. Και όσοι νέοι ήταν "άτυχοι" και δεν είχαν πολύ ανεργία ή οικογένεια ή μέσον έμειναν απέξω και συνεχίζουν να μένουν απέξω.

ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ;;
 
Κομπιούτερ, Αγγλικά, Γαλλικά κλπ γιατί δεν τα ζητάνε;; Εγώ τότε είχα τον μεγαλύτερο βαθμό πτυχίου, την περισσότερη προϋπηρεσία και βγήκα προτελευταία!!! Έχω Proficiency και δεν ζητάνε τίποτα! Πως να δουλέψω λοιπόν;;

Πως να μην είμαι άνεργη και απελπισμένη  27 χρονών, με τρελή όρεξη για δουλειά, αρραβωνιασμένη με σχέδια για ένα δικό μου σπίτι, με όνειρα για να προχωρήσω στην ζωή μου...

Πως να συγκριθώ με μία που δεν δούλεψε ποτέ και τώρα που είχε ένα μέσον και 4 παιδιά και πολύτεκνα άρα μόρια πολλά,  και πήγε για δουλειά επειδή της το έταξαν και έβγαινε μετά και έλεγε παντού ότι εμένα θα με παίρνουν κάθε χρόνο!!! Και το καλύτερο;; Είχε δίκιο την παίρνουν κάθε χρόνο!

Δεν λέω ότι δεν πρέπει να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες για δουλειά, μητέρες, νέα παιδιά, μεσήλικες.
ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΟΜΩΣ!
Εμείς δηλαδή που πήραμε τόσα πτυχία και παλέψαμε τόσο και ακόμα παλεύουμε για εξτρά προσόντα είμαστε μαλάκες;;

Και που να δουλέψουμε στα ιδιωτικά που κλείνουν και που μειώνουν προσωπικό γιατί οι γονείς δεν έχουν να πληρώσουν; Η σε καφετέριες; Δουλέψαμε κι εκεί για πολλά χρόνια, ανασφάλιστοι για ένα χαρτζιλίκι πόσο ακόμα;;;

Κάθομαι και τα συζητάω με φίλους μου καθημερινά αυτά και φωνάζω, και νευριάζω και τίποτα! Δεν μπορούμε να βρούμε λύση, να δουλέψουμε, να προχωρήσουμε!Να μην μας ζουν οι γονείς μας, πόσο ακόμα; Κι αυτοί δεν έχουν πλέον άλλα λεφτά!

Συγνώμη αν προσβάλλω κάποιους αλλά έχω 3 χρόνια άνεργη, 3 χρόνια που φωνάζω και κανένας δεν ακούει γιατί όλοι είτε είναι βολεμένοι, είτε περιμένουν να βολευτούν.

Λυπάμαι που έφτασε και στους νηπιαγωγούς αλλά πιο πολύ λυπάμαι που εν έτει 2013 και μετά τα όλα όσα έγιναν ακόμα περιμένουμε το μέσον, ακόμα υπάρχει το μέσον και που οι δήμαρχοι και οι αντιδήμαρχοι κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς εξηγήσεις! Κι αν ζητήσεις εξηγήσεις δεν δίνουν, δεν τους νοιάζει γιατί κανένας δεν τους ελέγχει! Ποιος να τους ελέγξει το κράτος; Ας γελάσω!

Τα διαλύσατε όλα μπράβο σας! 

ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΦΩΝΑΖΕΙ!!!

Ελλάδα αθάνατη...

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Ομπρέλες στον ουρανό!

Καιρό είχα να κάνω μια κατασκευούλα και χαίρομαι πάρα πολύ!
Η έμπνευση της κατασκευής είναι ο βροχερός καιρός των τελευταίων ημερών και οι παρακάτω φωτογραφίες από τον ουρανό χθες το απόγευμα.
Τις φωτογραφίες τις τράβηξα εγώ χωρίς φίλτρα και πραγματικά ο ουρανός ήταν τόσο υπέροχος που δεν χρειαζόταν πολλά για να μου έρθει η έμπνευση!






Έτσι πήρα ένα μοβ κανσόν και άρχισα να βάφω.



Χρησιμοποίησα τέμπερες με χρώμα μοβ ανοιχτό, γαλάζιο και γκρι ανακατεμένες. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό:



Στην συνέχεια χρωμάτισα ομπρέλες με μαρκαδόρους, τις έκοψα και τις κόλλησα!



Δεν είναι υπέροχο το αποτέλεσμα;
Μπορεί να γίνει και σαν ομαδική κατασκευή και να την κολλήσετε στην τάξη!