Υπάρχει ένα παραμυθάκι στα Αγγλικά παλιό και κλασσικό το οποίο λέγεται "The snowy day" από τον Ezra Jack Keats.
Το παραμυθάκι αυτό μιλάει για ένα μικρό παιδάκι που ξυπνάει ένα πρωί και βλέπει ότι τα πάντα έχουν καλυφθεί με χιόνι! Έτσι βγαίνει έξω και αρχίζει να παίζει στο χιόνι.
Η εικονογράφηση είναι απλή αλλά πολύ γλυκιά και γενικά μου θυμίζει κάτι από την παιδική μου ηλικία, κάτι από τα παλιά και αγαπημένα παραμύθια!
Φαντάζεστε λοιπόν πόσο πολύ χάρηκα όταν ανακάλυψα ότι υπάρχει στο Youtube όλη η ιστορία με ανάγνωση από κάποια κυρία! Είναι λοιπόν η τέλεια ευκαιρία να ζήσουμε στην τάξη μια διαφορετική μορφή "ανάγνωσης" παραμυθιού!
Σας δίνω λοιπόν κι εγώ το βίντεο με το παραμύθι και μετάφραση στα ελληνικά.
(Κάθε φορά που αφήνω κενό στην μετάφραση αλλάζει και σελίδα.)
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παραμύθι αλλά και την μικρή μου ιστορία για να δραματοποιήσουμε όλα όσα είδαμε αλλά και να παίξουμε ένα παιχνίδι παντομίμας όπου το κάθε παιδί διαλέγει και κάνει μόνο με κινήσεις κάτι από όλες τις δραστηριότητες στο χιόνι και τα άλλα παιδιά προσπαθούν να βρουν ποια απ' όλες κάνει!Η εικονογράφηση είναι απλή αλλά πολύ γλυκιά και γενικά μου θυμίζει κάτι από την παιδική μου ηλικία, κάτι από τα παλιά και αγαπημένα παραμύθια!
Φαντάζεστε λοιπόν πόσο πολύ χάρηκα όταν ανακάλυψα ότι υπάρχει στο Youtube όλη η ιστορία με ανάγνωση από κάποια κυρία! Είναι λοιπόν η τέλεια ευκαιρία να ζήσουμε στην τάξη μια διαφορετική μορφή "ανάγνωσης" παραμυθιού!
Σας δίνω λοιπόν κι εγώ το βίντεο με το παραμύθι και μετάφραση στα ελληνικά.
(Κάθε φορά που αφήνω κενό στην μετάφραση αλλάζει και σελίδα.)
"ΜΙΑ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Ένα χειμωνιάτικο πρωινό
ο Πίτερ ξύπνησε και κοίταξε έξω από το
παράθυρό του.
Είχε χιονίσει την νύχτα.
Το χιόνι είχε καλύψει τα πάντα γύρω του!
Μετά το πρωινό έβαλε
την στολή του χιονιού του και έτρεξε
έξω!
Το χιόνι στον δρόμο είχε μαζευτεί σε έναν πολύ ψηλό
σωρό κατά μήκος του για να
μπορούν να περπατήσουν οι άνθρωποι.
Κρατς, κρατς, κράτς τα
πόδια του βυθίστηκαν στο χιόνι.
Περπάτησε με τις μύτες
των ποδιών του προς τα πάνω, έτσι:
Περπάτησε με τις μύτες
των ποδιών του προς τα κάτω, κάπως έτσι:
Μετά έσυρε τα πόδια του
α ρ γ ά για να κάνει ίχνη στο χιόνι.
Και βρήκε κάτι που
εξείχε στο χιόνι και το οποίο έκανε νέα
ίχνη.
Ήταν ένα ξύλο.
Ένα ξύλο που ήταν ότι
πρέπει για να τινάξει ένα δέντρο καλυμμένο
με χιόνι.
Το χιόνι έπεσε -πλόπ!
Πάνω στο κεφάλι του
Πίτερ.
Σκέφτηκε ότι θα ήταν
διασκεδαστικό να παίξει χιονοπόλεμο
μαζί με τα μεγαλύτερα αγόρια, αλλά ήξερε
ότι δεν τόσο μεγάλος-όχι ακόμα.
Έτσι έφτιαξε έναν
χαμογελαστό χιονάνθρωπο,
έφτιαξε και αγγελάκια
στο χιόνι.
Προσποιήθηκε ότι ήταν
ορειβάτης.
Ανέβηκε σε ένα μεγάλο
ψηλό γεμάτο χιόνι βουνό-
και έκανε τσουλήθρα
μέχρι κάτω.
Μάζεψε μια χούφτα χιόνι-
και μια άλλη και ακόμα μία.
Την έκανε
μια στρογγυλή και σφιχτή χιονόμπαλα
και την έβαλε στην τσέπη του για αύριο.
Μετά μπήκε μέσα στο ζεστό του σπίτι.
Είπε στην μαμά του για
όλες του τις περιπέτειες καθώς έβγαζε
τις κάλτσες του.
Και σκεφτόταν τις
περιπέτειές του, και τις σκεφτόταν, και
τις σκεφτόταν ξανά.
Πριν πάει για ύπνο
κοίταξε στην τσέπη του.
Η τσέπη του ήταν
άδεια.
Η χιονόμπαλα δεν ήταν εκεί.
Ένιωσε
πολύ λυπημένος.
Ενώ κοιμόταν ονειρεύτηκε
ότι ο ήλιος είχε λιώσει όλο το χιόνι.
Αλλά όταν ξύπνησε το
όνειρό του είχε φύγει.
Το χιόνι ήταν ακόμα
παντού.
Νέο χιόνι έπεφτε!
Μετά το πρωινό κάλεσε
τον φίλο του από το τέλος του διαδρόμου
και βγήκαν έξω μαζί μέσα στο βαθύ βαθύ
χιόνι."
- Μια μικρή ιστορία που έφτιαξα για το τι μπορούμε να κάνουμε εμείς μια χιονισμένη μέρα! Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν άσκηση πρώτης ανάγνωσης και αναγνώρισης λέξεων, σαν πίνακας αναφοράς αλλά και σαν ποιηματάκι!
- Παιχνίδια δραματοποίησης και παντομίμας
- Ένα φύλλο εργασίας όπου ζωγραφίζουμε στο πάνω μέρος τον Πίτερ στο χιόνι και στο κάτω μέρος τος εαυτό μας στο χιόνι!
Η ιδέα είναι από
http://mrswilliamsonskinders.blogspot.gr/2012_01_01_archive.html |
- Κατασκευές για την χειμωνιάτικη μέρα