Γενικά δεν κάνω αναρτήσεις με περιεχόμενο άλλο εκτός των κατασκευών.
Όμως διάβασα χθες κάποια άρθρα για τις δασκάλες του σχολείου στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ και τα όσα έκαναν για να προστατεύσουν τα παιδιά της τάξης τους.
Έχοντας δουλέψει ως δασκάλα μου έχουν κολλήσει στο μυαλό οι σκηνές σαν να ήταν στο δικό μου σχολείο..
Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι περνούσε από το μυαλό τους την ώρα που ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και που βρήκαν την δύναμη να μην πανικοβληθούν αλλά να κρύψουν και να προστατεύσουν τα παιδάκια τους όμως οι πράξεις τους και η θυσία της μίας εξ αυτών έσωσαν 38 παιδάκια!
Ορίστε λοιπόν τα γεγονότα των δασκάλων - ηρωίδων όπως τα διάβασα στο Μικροί - Μεγάλοι στο Newsit.gr και στο Zougla.gr .
Μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να γίνουν οι δάσκαλοι ήρωες...
" Η ελληνικής καταγωγής Yvonne Cech, είναι ακόμη ένα από τα ηρωικά
πρόσωπα της τραγωδίας στο σχολείο του Κονέκτικατ. Αμέσως μόλις άκουσε
τους πυροβολισμούς έβαλε όλα τα παιδιά της τάξης σε μία ντουλάπα για να
σωθούν.
Για να μην τρομάξουν και αναστατωθούν τους είπε ότι οι κρότοι προέρχονται από σφυριά εργατών και τους ζήτησε να κάνουν απόλυτη ησυχία.
Η ελληνικής καταγωγής δασκάλα, κράτησε την ψυχραιμία της ακόμη και όταν μακελάρης Άνταμ Λάνζα βρέθηκε έξω από την αίθουσά της φωνάζοντας, «αφήστε με να μπω μέσα». "
"Εξίσου
συγκλονιστική είναι η ιστορία της καθηγήτριας Μέριροουζ Κρίστοπικ. Όταν
ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί, πήρε τα 20 παιδιά που είχε στην τάξη
της και τα έκρυψε σε μια ντουλάπα. Για να τα κρατήσει ήσυχα, τους έλεγε
προσευχές και πόσο πολύ τα αγαπάει γράφει η Daily Mail. Την ίδια
στιγμή, ο Άνταμ Ράνζα ήταν έξω από την πόρτα, ούρλιαζε "αφήστε με να
μπω!".
"Πήρα τα παιδιά σε μια ντουλάπα και τους μιλούσα για να τα κρατήσω ήσυχα. Τους έλεγα ότι τα αγαπάω και ότι ένας κακός άνθρωπος είχε μπει στο σχολείο."
"Πίστευα ότι θα πεθάνουμε
όλοι". Μ' αυτά τα λόγια αφηγήθηκε το Γολγοθά της μια νεαρή δασκάλα που
κατάφερε να κρύψει τους 15 μαθητές της στις τουαλέτες του σχολείου.
"Τους είπα: να ξέρετε ότι σας αγαπάω όλους πολύ. Πίστευα ότι αυτό θα
ήταν το τελευταίο πράγμα που θα άκουγαν γιατί θα πεθαίναμε όλοι", είπε η
Κέιτλινγκ Ρόιγκ, συγκρατώντας με δυσκολία τους λυγμούς της, σε
συνέντευξή της ABC.
Ακούγοντας τους πρώτους πυροβολισμούς, η δασκάλα κατάλαβε τι συνέβαινε και πρόλαβε να κρύψει τα 15 παιδιά, ηλικίας 6 και 7 ετών, στις τουαλέτες. Μετά, έσπρωξε ένα έπιπλο πίσω από την πόρτα, την κλείδωσε και έσβησε το φως. "Τους είπα να κάνουν απόλυτη ησυχία, φοβόμουν πως αν ο ένοπλος έμπαινε μέσα θα μας άκουγε και θα πυροβολούσε. Τους είπα ότι απ' έξω υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Κάποια παιδιά άρχισαν να κλαίνε, τα χάιδεψα και τους είπα ότι θα περάσει". Ένα από τα παιδάκια ζήτησε τη μαμά του, ένα άλλο όμως έδωσε κουράγιο στη δασκάλα του: "Εγώ κάνω καράτε, θα σας βγάλω έξω", της είπε χαρακτηριστικά.
Ακόμη κι όταν κόπασαν οι πυροβολισμοί, η Ρόιγκ δεν άφησε τα παιδιά να βγουν αλλά τους είπε να περιμένουν να έρθουν οι αστυνομικοί. Όταν επιτέλους ένας αστυνομικός χτύπησε την πόρτα, εκείνη του ζήτησε αρχικά να της δείξει το σήμα του για να ξεκλειδώσει αλλά και πάλι δεν πείστηκε. "Αν είστε πραγματικά αστυνομικός, έχετε τον τρόπο να βρείτε ένα κλειδί", του είπε. Ο αστυνομικός τελικά κατάφερε να ανοίξει και να οδηγήσει τα παιδιά με ασφάλεια στο χώρο όπου είχαν συγκεντρωθεί οι συμμαθητές και οι δάσκαλοί τους."
Μαίρη Αν Τζέικομπ
"Μια άλλη εργαζόμενη στο σχολείο Σάντι Χουκ, υπάλληλος της βιβλιοθήκης, είπε στα παιδιά που βρίσκονταν εκεί ότι επρόκειτο για "άσκηση". "Έτσι θα ήξεραν τι να κάνουν, όμως γνωρίζαμε ότι αυτό που ακουγόταν ήταν πυροβολισμοί", είπε η Μαίρη Αν Τζέικομπ.
"Αφού ακούσαμε το θόρυβο από τα μεγάφωνα του σχολείου, τηλεφωνήσαμε στη γραμματεία και η γραμματέας είπε ότι επρόκειτο για πυροβολισμούς. Είμαι ακόμη κατάπληκτη που απάντησε στο τηλέφωνο" είπε, με δάκρυα στα μάτια, η Τζέικομπ.
Περιγράφοντας το μακελειό, είπε ότι ο Λάντζα μπήκε από την κεντρική είσοδο, προσπέρασε τη βιβλιοθήκη που βρίσκεται ακριβώς δίπλα, καθώς και την αίθουσα της πρώτης τάξης και μπήκε στις επόμενες δύο όπου άρχισε να πυροβολεί. Μαζί με δυο συναδέλφους της η Τζέικομπ μάζεψε τα παιδιά μακριά από τα παράθυρα αλλά όταν συνειδητοποίησαν ότι η πόρτα της βιβλιοθήκης δεν κλείδωνε, τα έβαλαν σε ένα μεγάλο ντουλάπι όπου φυλάσσονται ηλεκτρονικοί υπολογιστές και διάφορα σύνεργα ζωγραφικής.
Επειδή και σε αυτήν την περίπτωση οι ενήλικοι δεν απάντησαν στις φωνές των αστυνομικών που χτυπούσαν την πόρτα ερευνώντας το κτίριο αφού σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, η αστυνομία αρχικά είχε ανακοινώσει ότι αγνοούνται οι μαθητές μιας ολόκληρης τάξης. Τα παιδιά βγήκαν τελικά έξω μία ώρα αργότερα."
"Η παραπάνω δασκάλα όταν ήρθε σε επαφή με τον δράστη έβαλε το κορμί της μπροστά από τα παιδιά της.... την λέγανε Βικτώρια Σότο, ήτανε 27 ετών και δασκάλα της πρώτης δημοτικού.
Μόλις είχε βάλει τα παιδιά της σε μια ντουλάπα για να τα προστατέψει και μετά όταν ήρθε ο δράστης έβαλε το κορμί της μπροστά από την ντουλάπα προκειμένου να τα προστατέψει... το πτώμα της βρέθηκε μπροστά από τις ντουλάπες που είχε κρύψει τα παιδιά..."
Όμως διάβασα χθες κάποια άρθρα για τις δασκάλες του σχολείου στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ και τα όσα έκαναν για να προστατεύσουν τα παιδιά της τάξης τους.
Έχοντας δουλέψει ως δασκάλα μου έχουν κολλήσει στο μυαλό οι σκηνές σαν να ήταν στο δικό μου σχολείο..
Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι περνούσε από το μυαλό τους την ώρα που ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και που βρήκαν την δύναμη να μην πανικοβληθούν αλλά να κρύψουν και να προστατεύσουν τα παιδάκια τους όμως οι πράξεις τους και η θυσία της μίας εξ αυτών έσωσαν 38 παιδάκια!
Ορίστε λοιπόν τα γεγονότα των δασκάλων - ηρωίδων όπως τα διάβασα στο Μικροί - Μεγάλοι στο Newsit.gr και στο Zougla.gr .
Μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να γίνουν οι δάσκαλοι ήρωες...
Yvonne Cech |
Για να μην τρομάξουν και αναστατωθούν τους είπε ότι οι κρότοι προέρχονται από σφυριά εργατών και τους ζήτησε να κάνουν απόλυτη ησυχία.
Η ελληνικής καταγωγής δασκάλα, κράτησε την ψυχραιμία της ακόμη και όταν μακελάρης Άνταμ Λάνζα βρέθηκε έξω από την αίθουσά της φωνάζοντας, «αφήστε με να μπω μέσα». "
Μεριρόουζ Κρίστοπικ |
"Πήρα τα παιδιά σε μια ντουλάπα και τους μιλούσα για να τα κρατήσω ήσυχα. Τους έλεγα ότι τα αγαπάω και ότι ένας κακός άνθρωπος είχε μπει στο σχολείο."
Κέιτλινγκ Ρόιγκ |
Ακούγοντας τους πρώτους πυροβολισμούς, η δασκάλα κατάλαβε τι συνέβαινε και πρόλαβε να κρύψει τα 15 παιδιά, ηλικίας 6 και 7 ετών, στις τουαλέτες. Μετά, έσπρωξε ένα έπιπλο πίσω από την πόρτα, την κλείδωσε και έσβησε το φως. "Τους είπα να κάνουν απόλυτη ησυχία, φοβόμουν πως αν ο ένοπλος έμπαινε μέσα θα μας άκουγε και θα πυροβολούσε. Τους είπα ότι απ' έξω υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Κάποια παιδιά άρχισαν να κλαίνε, τα χάιδεψα και τους είπα ότι θα περάσει". Ένα από τα παιδάκια ζήτησε τη μαμά του, ένα άλλο όμως έδωσε κουράγιο στη δασκάλα του: "Εγώ κάνω καράτε, θα σας βγάλω έξω", της είπε χαρακτηριστικά.
Ακόμη κι όταν κόπασαν οι πυροβολισμοί, η Ρόιγκ δεν άφησε τα παιδιά να βγουν αλλά τους είπε να περιμένουν να έρθουν οι αστυνομικοί. Όταν επιτέλους ένας αστυνομικός χτύπησε την πόρτα, εκείνη του ζήτησε αρχικά να της δείξει το σήμα του για να ξεκλειδώσει αλλά και πάλι δεν πείστηκε. "Αν είστε πραγματικά αστυνομικός, έχετε τον τρόπο να βρείτε ένα κλειδί", του είπε. Ο αστυνομικός τελικά κατάφερε να ανοίξει και να οδηγήσει τα παιδιά με ασφάλεια στο χώρο όπου είχαν συγκεντρωθεί οι συμμαθητές και οι δάσκαλοί τους."
Μαίρη Αν Τζέικομπ
"Μια άλλη εργαζόμενη στο σχολείο Σάντι Χουκ, υπάλληλος της βιβλιοθήκης, είπε στα παιδιά που βρίσκονταν εκεί ότι επρόκειτο για "άσκηση". "Έτσι θα ήξεραν τι να κάνουν, όμως γνωρίζαμε ότι αυτό που ακουγόταν ήταν πυροβολισμοί", είπε η Μαίρη Αν Τζέικομπ.
"Αφού ακούσαμε το θόρυβο από τα μεγάφωνα του σχολείου, τηλεφωνήσαμε στη γραμματεία και η γραμματέας είπε ότι επρόκειτο για πυροβολισμούς. Είμαι ακόμη κατάπληκτη που απάντησε στο τηλέφωνο" είπε, με δάκρυα στα μάτια, η Τζέικομπ.
Περιγράφοντας το μακελειό, είπε ότι ο Λάντζα μπήκε από την κεντρική είσοδο, προσπέρασε τη βιβλιοθήκη που βρίσκεται ακριβώς δίπλα, καθώς και την αίθουσα της πρώτης τάξης και μπήκε στις επόμενες δύο όπου άρχισε να πυροβολεί. Μαζί με δυο συναδέλφους της η Τζέικομπ μάζεψε τα παιδιά μακριά από τα παράθυρα αλλά όταν συνειδητοποίησαν ότι η πόρτα της βιβλιοθήκης δεν κλείδωνε, τα έβαλαν σε ένα μεγάλο ντουλάπι όπου φυλάσσονται ηλεκτρονικοί υπολογιστές και διάφορα σύνεργα ζωγραφικής.
Επειδή και σε αυτήν την περίπτωση οι ενήλικοι δεν απάντησαν στις φωνές των αστυνομικών που χτυπούσαν την πόρτα ερευνώντας το κτίριο αφού σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, η αστυνομία αρχικά είχε ανακοινώσει ότι αγνοούνται οι μαθητές μιας ολόκληρης τάξης. Τα παιδιά βγήκαν τελικά έξω μία ώρα αργότερα."
Βικτόρια Σότο |
"Η παραπάνω δασκάλα όταν ήρθε σε επαφή με τον δράστη έβαλε το κορμί της μπροστά από τα παιδιά της.... την λέγανε Βικτώρια Σότο, ήτανε 27 ετών και δασκάλα της πρώτης δημοτικού.
Μόλις είχε βάλει τα παιδιά της σε μια ντουλάπα για να τα προστατέψει και μετά όταν ήρθε ο δράστης έβαλε το κορμί της μπροστά από την ντουλάπα προκειμένου να τα προστατέψει... το πτώμα της βρέθηκε μπροστά από τις ντουλάπες που είχε κρύψει τα παιδιά..."
Τι να πει κανείς για αυτούς τους ανθρώπους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς αντλεί ένας άνθρωπος τόση δύναμη για να προστατέψει αθώα παιδάκια, χάνοντας τη δική του ζωή;
Μακάρι να μην συμβεί ποτέ ξανά τέτοιο περιστατικό πουθενά στον κόσμο.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΩ ΣΟΚΑΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ !!!ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΚΠΑΙΣΕΥΤΙΚΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΗΡΩΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ. .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚορίτσια πραγματικά δεν ξέρω πως κατάφεραν αυτές οι γυναίκες να συγκρατηθούν και να σκεφτούν τόσο καθαρά αλλά είναι συγκλονιστικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτο τί καταστάσεις μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος σε αυτόν τον τρελλό κόσμο. Συγκλονιστικές μαρτυρίες! Διάβασα το post σε δύο δόσεις γιατί άρχισαν να κυλάνε δάκρυα και δεν ήθελα να με δουν τα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίνα μου κι εγώ έτσι συγκινήθηκα όταν προσπαθούσα να το γράψω και είχα πόση ώρα..δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο έτσι ξαφνικά και έτσι απλά να χαθούν τόσες ζωές.
ΑπάντησηΔιαγραφή